Κατ’αρχ?ν θα πρ?πει να διευκριν?σουμε πω? ο ?ρωτα? δεν ε?ναι αμαρτ?α. Αντιθ?τω? μ?λιστα! Ο ?ρωτα? ευλογε?ται απ? το Θε?, ?ταν ε?ναι αληθιν??. ?ταν βασ?ζεται στην αγ?πη. ?ταν συνοδε?εται και συνοδε?ει την αγ?πη. Αυτ?? ο ?ρωτα? δε χ?νεται και δε σβ?νει ποτ?. Γιατ? ακ?μη κι ?ταν ?λθει η στιγμ? που καταλαγι?ζει το π?θο?, η αγ?πη βγα?νει στην επιφ?νεια, και ε?ναι αυτ? που κρατ? του? ερωτευμ?νου? μαζ? για π?ντα, και του? κρατ? για π?ντα ερωτευμ?νου?! ?ταν ?μω? δεν υπ?ρχει η αγ?πη, ο ?ρωτα? δεν ευλογε?ται. Μ?λλον, δε μπορε? να υπ?ρξει πραγματικ?? ?ρωτα? χωρ?? την αγ?πη. Και ε?ναι εκε?νε? οι στιγμ?? που μ?λι? αρχ?σει το π?θο? να σβ?νει, ανακαλ?πτει? πω? δεν ?χει με?νει τ?ποτα, παρ? ?να απ?ραντο κεν?. ?να κεν?, που δεν πληρ?νεται ο?τε με ψε?τικε? υποσχ?σει?, ο?τε με ψε?τικα ?σ’αγαπ??, ο?τε με ουτοπικ? ?για π?ντα?, ο?τε με την ιδιοτ?λεια! Γι αυτ? αναρρωτι?ται κανε??, βλ?ποντα? ?ναν ?νθρωπο που ερωτε?εται και αγαπ? τ?σο ε?κολα κ?θε φορ? ?να διαφορετικ? ?νθρωπο: ?Ποι?ν αγαπ?? για π?ντα αυτ? τη φορ?;?
評論0